Ik ben student aan de hogeschool Utrecht, begonnen op de lagere school waar sommige mensen maar dachten dat ik dom was en naar speciaal onderwijs gestuurd moest worden, niet zeggend dat mensen op het speciaal onderwijs dom zijn. Ik heb mij daar altijd tegen verzet, en hard gewerkt om te komen op het punt waar ik nu sta, en ik wil verder.
Afgelopen week was ik bij de Week van de Ondernemer. Heel interessant en ik vond het mooi om te spreken met verschillende ondernemers. Ik liep er netjes bij in mijn jasje en een nette broek. Ik heb inspirerende gesprekken gehad met veel ondernemers en wat mij verbaasde is dat ze allemaal bezig waren met groeien.
Groeien is voor een bedrijf belangrijk, leuk en zeker begrijpelijk. Maar al rondlopend over de beurs merk ik dat er een splitsing is. Ik merkte dat status een belangrijk punt is en hoe groter je bent hoe meer status je vaak krijgt.
Terug komend op mijn gesprekken met de ondernemers; ik ben van mening dat veel ondernemers zich blindstaren op groeien, meer omzet, meer winst etc. Maar moet dat dé drijfveer zijn van een ondernemer? Ik vind van niet, waarom ben je als ondernemer begonnen, wat is je doel!? Kijk eens goed naar je core business en vraag jezelf eens af: waarom doen we dit? Als je dat punt voor je zelf hebt en er echt van overtuigd bent, probeer dat dan om te zetten in een reëel werkelijk verhaal en draag dat uit. Dan zal je echt gaan groeien, niet alleen de onderneming maar ook jij zelf.
Durf te vragen!
Als ik mezelf bekijk, kom ik tot de conclusie dat ik eigenwijs ben en mensen zie zoals ze zijn. Ik bekijk mensen niet op hun status. Tijdens de Week van de Ondernemer ben ik op Mark Rutte afgestapt om te vragen om een foto. Ik plaatste deze op Facebook en ik kreeg heel veel likes en leuke reacties. De eerste vraag die mensen mij stelden was: hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Heel simpel, ik heb het gewoon gevraagd. Als je niks vraagt, krijg je niet de dingen die je graag zou willen hebben, en wat is er verkeerd aan vragen? Nee heb je altijd, en ja kun je krijgen. Zo ben ik al meerdere keren op hele leuke plekken geweest waar ik anders nooit zou komen.
Het zijn gewoon mensen, net zoals jij en ik.
Ik behandel mensen met respect en niet op status. We leven toch niet in een kastenstelsel zoals in India. Mensen zijn Mensen, ze eten, gaan naar de WC, hebben drama’s gehad in de liefde en zullen het ook spannend hebben gevonden om de eerste keer hun schoonfamilie te ontmoeten. Het enige verschil is dat ze misschien ouder zijn, slimmer, harder werken of gewoon een prachtige kans hebben aangenomen maar toch het blijven mensen. Mensen die je vragen kunt stellen en die ook zijn geboren en een baby geweest zijn. Durf meer te vragen en kijk eens wat het je allemaal voor leuks brengt. Maar één ding: houd altijd respect voor de mensen aan wie je het vraagt, ook bij een nee.
Geschreven door Menno Mevissen.